داشتم فکر می‌کردم که شهدا را از دلم ممنوع الخروج اعلام کنم تا برای همیشه حق خروج از کشور قلبم را نداشته باشند، نمیتوانم و نمیدانم چگونه وصف کنم این حالِ نامعلومِ دلم را، شاید با یاد آنها عشق‌بازی کرده‌ام و کمی مظلوم‌نمایی برای خدا.
طاهر آنلاین_ زری طاهری پرکوهی| برگزاری دومین کنگره شهدای سرافراز مازندران تَلنگری بود تا بفهمم دلم مهمان دارد، فکر می‌کردم پس از برگزاری آخرین اجلاسیه حس و فاز شهدایی که گرفته‌ام می‌رود برای مناسبتی دیگر، اما اینطور نشد.
اجلاسیه برگزار شد و فردای آن روز من اول صبح به شهدا سلام دادم، هر روز نام یک شهید را سرچ می‌کنم و به او برای گشوده شدن گره‌های زندگی‌ام متوسل می‌شوم، شاید این اقدام را از روزی شروع کردم که خبر برگزاری دومین کنگره شهدا را دریافت و روی صفحه سایت بارگزاری و منتشر کردم اما بعد از پایان کنگره ادامه‌دار شد.
داشتم فکر می‌کردم که شهدا را از دلم ممنوع الخروج اعلام کنم تا برای همیشه حق خروج از کشور قلبم را نداشته باشند، نمیتوانم و نمیدانم چگونه وصف کنم این حالِ نامعلومِ دلم را، شاید با یاد آنها عشق‌بازی کرده‌ام و کمی مظلوم‌نمایی برای خدا.
به خدا گفتم من که بنده گناه‌کار توام تو چه بندگان خوبی داشتی و داری، همه این شهدا یک خصوصیت خلاقی مشترک دارند و آن هم زیادی وابسته خدا بودن است، من هم می‌خواهم زیادی به تو وابسته باشم اما تو مرا نمی‌پذیری، چاره کار تنها فرستادن واسطه است، چه واسطه‌ای از یک شهید بهتر.
نمیدانم شاید زرنگ‌بازی باشد اما راه و چاه جلب نظر خداوند را خوب آموختم البته اگر خبرنگار نبودم و شهدا را به واسطه کارم نمی‌شناختم هیچ خبری از ارتباط نزدیک با خدا نبود، اما خوش‌اقبالم.
راستی همه چیز خیلی خوب نیست، حس می‌کنم برخی شهدا جواب سلامم را نمی‌د‌هند و بعضی‌ها چرا، کاش می‌شد سر از کارشان درآورد، شاید به مرور زمان بفهمم خدا را چه دیده‌ای، همین مسیر پر رمز و رازم را ادامه می‌دهم.
در این مدت گاهی جملات قشنگی به ذهنم خطور می‌کرد که در صفحه یادداشت‌های گوشی موبایلم می‌نوشتم، در ادامه بخشی از این جملات را خطاب به مخاطبان عزیزم آوردم.
ای سرزمین نور، بار دیگر عطر یاس و نرگس در کوچه باغ‌هایت پیچید و یادگاران روزهای حماسه و ایثار، بار دیگر به مهمانی دل‌هایمان آمدند.
دومین کنگره شهدای مازندران، نه تنها یک رویداد، بلکه تجدید میثاقی دوباره با آرمان‌های بلند شهدا و تمدید پیمانی با راه سرخشان بود.
در این روزهای شلوغ و پر هیاهو، کنگره شهدا فرصتی شد تا به درون خودمان سفر کنیم و به یاد بیاوریم که چه مدیون خون پاک این عزیزان هستیم، شهدا رفتند تا ما بمانیم، تا این پرچم مقدس را بالا نگه داریم و تا ایران اسلامی سربلند و سرافراز باشد.
مازندران، مهد دلیرمردانی که با نثار جان خود، برگ زرینی بر تاریخ این مرز و بوم افزودند، در این کنگره بزرگ، یاد و خاطره همه شهدای والامقام، به ویژه شهدای گمنام، گرامی داشته شد، شهدایی که نامشان را نمی دانیم، اما عشقشان را در دل داریم.
حضور پرشور مردم در این مراسم، نشان از زنده بودن روحیه ایثار و شهادت در جامعه بود جوانانی که با لباس رزم و با اشتیاق به این مراسم آمده بودند، نوید آینده ای روشن را می دادند، آینده ای که در آن، یاد و نام شهدا همچنان زنده خواهد ماند و الگویی برای نسل‌های آینده خواهد بود.
در هر گوشه از این دیار، عطر یاس و نرگس با یاد شهیدان گره خورده است، شهدای مازندران، آن گنجینه‌های پُر افتخار، با نثار جان خود، برگ زرینی بر تاریخ این مرز و بوم افزودند.
در دل هر مازندرانی، نامی از یک شهید جاودانه مانده است. نامی که یادآور رشادت، ایثار و عشق به وطن است، این نام‌ها، چراغ راه نسل‌های آینده‌اند و ما را به سوی آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی فرا می‌خوانند.
هنگامی که چشم بر عکس یک شهید می‌دوزیم، انگار زمان به عقب برمی‌گردد و صدای خنده‌هایش در گوشمان طنین‌انداز می‌شود، جوانانی که با لبخند بر لب، راهی میدان نبرد شدند و با افتخار جان خود را فدای وطن کردند.
شهدا، آن اسطوره‌های ایثار و فداکاری، با نثار جان خود، برگ زرینی بر تاریخ پرافتخار ایران افزودند، آنان با خون پاک خود، نهال انقلاب اسلامی را آبیاری کردند و با رشادت و شجاعت، امنیت و آرامش را برای ما به ارمغان آوردند.
امروزه که در سایه امنیتی که مدیون خون پاک شهدا هستیم، به زندگی روزمره خود مشغولیم، گاهی اوقات از یاد می‌بریم که چه مدیونشان هستیم، یاد و نام شهدا، همواره باید در ذهن و دل ما زنده بماند تا بتوانیم راهشان را ادامه دهیم و دین خود را به آنها ادا کنیم.
شهدا، الگوهای ما در تمام عرصه‌های زندگی هستند، آنها به ما آموختند که زندگی یعنی خدمت به خلق، یعنی ایثار و فداکاری آنها به ما نشان دادند که عشق به وطن یعنی چه.
در دنیای امروز که مادی‌گرایی و فردگرایی بر بسیاری از جوامع حاکم است، یادآوری ارزش‌های والای شهدا، بیش از هر زمان دیگری ضروری است، ما باید به نسل جوان خود بیاموزیم که شهدا چه کسانی بودند و چه کارهایی انجام دادند، باید به آنها بگوییم که شهدا تنها به فکر خود نبودند، بلکه به فکر همه مردم بودند.
شهیدان با رفتنشان، جاودانه شدند، نام آنها در تاریخ ایران ماندگار شد و تا ابد الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود. ما نیز باید تلاش کنیم تا نام آنها را زنده نگه داریم و راهشان را ادامه دهیم.
به روح پاک همه شهدای والامقام سلام می‌کنم و به خانواده‌های معززشان تسلیت می‌گویم، امیدواریم که بتوانیم با الگو گرفتن از شهدا، جامعه‌ای بهتر و آبادتر برای خود و آیندگان بسازیم.
#کنگره_شهدای_مازندران
#علویان_خط‌شکن
